Zaterdag 9 november 2013 is de dag dat de Duinlopers Snertloop 2013 gelopen gaat worden. En het lijkt een spannende Snertloop te gaan worden, want ... hoewel het parcours hetzelfde is als vorig jaar en er meer en duidelijker routebordjes zijn uitgezet en langs de gehele route om de 200 meter rood/wit afzetlint is opgehangen, lijkt ook deze keer verdwaling niet te voorkomen...De eerder op de dag gelopen Koppelloop gooit namelijk enigszins roet in de route; zij volgden 'ochtends eveneens een spoor van rood/wit afzetlint en hun parcours overlapte soms het onze. Hun overijverige "bezemwagen" heeft, zo blijkt 10 minuten voor aanvang van de Snertloop, te goeder trouw op elkaar overlappende paden ook óns rood/wit afzetlint weggehaald.
Een andere variabele waar geen invloed op uit te oefenen is, is het weer. Een half uur voor de start is het snertweer: de hagel gaat horizontaal door de straten, de regen valt met dikke druppels naar beneden en we worden zelfs opgeschrikt door een klap onweer. Een enkeling doet het inlooprondje o.l.v. van Peter K. onder een paraplu.
Tegen 3 uur verzamelt een grote opkomst zich in het startvak. Peter K. showt een voorbeeld van een routebordje, houdt een kaart van het parcours in de lucht en geeft de laatste tips voor de route (alsmaar links af!!). Met deze instructies zou het goed moeten kunnen gaan. Toch? Agnes telt af en zo'n 40 hardlopers gaan enthousiast van start. Het is prima loopweer. Droog, niet te koud en jasjes worden om de middel geknoopt.
De meeste 5km-lopers finishen tussen de 35 - 40 minuten. De 10km-lopers hebben dan nog een stukje te gaan met hun 2e -andere- lus. Door het verschil in snelheid tussen deze lopers, is de groep behoorlijk uit elkaar getrokken. De eerste man (Frank Dekker) finisht na 52 minuten. De eerste 3 dames volgen 5 minuten later en 50 meter voor de finish ontstaat er tussen hen een spannende eindsprint (Diana Slobben is net even sneller dan onze Marielle Spaans en Louk Messing).
Als alle lopers gefinisht zijn, omhangen zijn met een glimmende medaille, slurpen van verfrissend water of sportdrank en sabbelen op een zoete winegum, blijkt als snel dat het met de route (wéér) niet helemaal goed is gegaan. Ondertussen breekt het snertweer weer los; de miezerige druppels veranderen in harde regen.
Het is dan de hoogste tijd voor het 2e deel van de Snertloop, namelijk de koek en zopie bij Agnes thuis. In "Peter's pop-up Sportcafé" pruttelt de huisgemaakte erwtensoep op het vuur en stroomt het langzaam vol met hardlopers. Het is er lekker warm en erg gezellig. Onder het genot van een biertje, een wijntje, een frisje, een nootje, een soepje, een roggebroodje en een stokbroodje wordt de Snertloop-route nog eens gereconstrueerd en wordt de volgende conclusie getrokken: op de 5km is een bordje verplaatst, waardoor een afslag naar links gemist werd (ondanks het stemmetje in veler hoofden "we moesten toch steeds linksaf?!"). En hiermee werd de 5km-afstand onbedoeld 6km. Op de 10km zijn bij een afslag linksaf eveneens (door grapjassen?) twee routebordjes omgewisseld, waardoor een aantal Duinlopers onbedoeld rechtdoor is blijven lopen, uiteindelijk De Franschman (bij de rotonde Beraan Zee) als keerpunt had (bij de rotonde Bergen aan Zee) en bij de finish minstens 12km bij kon schrijven in het
hardloopdagboek.
Enfin, snertweer en verdwalingen mochten de Snertlooppret niet drukken. Het bleef nog lang gezellig in Peter's Sportcafé ....
Enne ... in november 2014 wordt natuurlijk weer een Duinlopers Snertloop georganiseerd. Het parcours zal weer dezelfde zijn. Daar gaan we mee door totdat iedereen, zélfs zonder bordjes en lintjes, het juiste rondje weet te lopen.
PS: de foto's staan online!! Zie het rechterkader.
