Met een groep "vrienden van de Duinlopers" toog onze Agnes afgelopen zaterdagmiddag naar Bergschenhoek om daar een geheel nieuwe hardloopervaring te gaan beleven: een Night Trail van 15km, oftewel getooid met hoofdlamp off road (!) hardlopen in het donker!Gezien de overvloedige regenval de dagen voorafgaand aan 8 februari 2014 beloofde het een prutterig spektakel te worden. Want ten zuidoosten van Rotterdam is geen fijne, droge zandgrond zoals wij die hier gewend zijn, maar bestaat de bodem vooral uit kledderige klei.
In Outdoor Valley Bergschenhoek is het vanaf 17.30 uur een drukte van belang: 500 trailrunners zijn druk bezig met het opspelden van startnummer, het opzetten van de noodzakelijke en verplichte hoofdlamp en het doen van de laatste zenuwplasjes. De deelnemende dames zijn ver in de minderheid en dat is goed te merken bij de rijen voor het toilet: die zijn er niet of nauwelijks. Vanaf 19.00 uur wordt om de 30 seconden in groepen van 7 lopers gestart.
Het parcours loopt door recreatiegebieden het Lage Bergsche en het Hoge Bergsche Bos. De 15km wordt gekenmerkt door smalle bospaadjes en heuvelachtig terrein. Het aantal hoogtemeters dat bedwongen moet worden, is 250 meter.
Vanaf de start realiseert Agnes zich dat ze het spreekwoordelijke point of no return gepasseerd is en al na een paar honderd meten weet ze ook dat schoon blijven een illusie is. Qua zicht valt het haar in het donker alleszins mee; de hoofdlamp doet het goed. Een lint van lichtjes gaat haar voor en in de verte is soms de verlichte skyline van Rotterdam te zien. Onder haar voeten is het afwisselend extreem glad of enkeldiep modderig. Heuvel op is soms voorzien in een touw waaraan men zich naar boven kan trekken. Heuvel af lijkt het soms skien zonder ski's of glijden zonder slee. Iedereen heeft onderweg zijn of haar maatje en voor Agnes is Leo "Running" Mayer van onschatbare waarde. Het eerste uur is het ondanks de zwaarte, de modder, de gladheid nog best leuk en lacht ze vrij en veel. Het tweede uur gaat de vermoeidheid een grotere rol spelen en is het een dun lijntje tussen leuk en niet leuk meer. Na 16,6km en 2 uur en 12 minuten later nadert Agnes de spectaculaire finish: de laatste meters gaan over een glibberige, ledverlichte brug.
Daarna moet er nog heel even gebikkeld worden in de kleedruimtes: de schoenen moeten uit, de modder zit van teen tot kruin, er kan gedoucht worden (mits je houdt van koud water, brrr). Daarna is het eindelijk tijd voor lekker nazitten in schone en warme kleding met een (alcoholvrij) biertje, een kommetje erwtensoep en een bakkie gele pijlen (friet).Agnes heeft een geweldige presentatie geleverd en is een unieke, sensationele (voor haar once-in-a-lifetime) hardloopervaring rijker!
