donderdag 28 augustus 2014

Spierpijn?

Na vandaag zijn de Duinlopers alweer 2 trainingen op dreef en ligt het zomerreces, voor het gevoel althans, ver achter hen. Een enkeling voelde vorige week wat spierpijn the day after.


Spierpijn is een teken dat de spieren een bepaalde fysieke inspanning niet meer gewend zijn, ze zijn na afloop van de training "overbelast". In de spiercellen zijn kleine scheurtjes ontstaan. Vaak is de spierpijn na 2 dagen het ergst. Dit komt omdat de spieren ontstoken en/of opgezet zijn. Deze reactie is nodig om het herstelproces te versnellen: warmte, meer bloed en vocht bevorderen het herstel.

Spierpijn is nodig om vooruitgang te boeken. Ná het herstel zijn de spieren namelijk sterker geworden dan vóór de inspanning. Het lichaam heeft meer spierweefsel aangemaakt. Let wel op dat de eerstvolgende training niet vol uitgevoerd wordt als er nog enorme spierpijn van de vorige sessie gevoeld wordt. Een (zware) training zonder goed hersteld te zijn, zal het spierweefsel juist afbreken i.p.v. sterker maken.

Wanneer de spierpijn zo erg is dat er na 3 dagen nog niet hardgelopen kan worden, dan is fietsen of zwemmen een goed sportief alternatief. Door deze activiteiten wordt de bloedcirculatie verbeterd. Actieve rust is tenslotte beter voor het  herstel dan geen lichaamsbeweging.

Tot slot: in het algemeen is het zo dat hoe beter het lichaam getraind is, hoe minder spierpijn er na afloop van de training (of wedstrijd) zal zijn.


De 1e woensdagochtend duintraining (20/8) was een soort van rustig aan beginnen na het zomerreces. De "goede lopers" gingen onder aanvoering van interim-Esther (bedankt Esther!) met een piramidetraining over het strand. De hele goede lopers deden dezelfde training, op de MTB voorgegaan door Martine, door de duinen. De zaterdag-Duinlopers hebben eveneens dit programma afgewerkt.
De 2e woensdagochtend duintraining (27/8) moesten de Duinlopers serieus aan de bak met een andere uitdaging. Na het gebruikelijke inlopen, wat rek- en strekoefeningen en de loopscholing, stond er namelijk ter variatie een pittige estafette op het programma. En dat betekent voor elke hardloper dat hij/zij uit zijn/haar comfortzone moet stappen. Op zo'n 75 meter sprinten, schiet de hartslag gaat omhoog en de hersteltijd daarna is maar kort. Maar dit alles is natuurlijk voor een goed doel: de Duinloper wordt hier sterker én sneller van. Voor zaterdag kunnen de zaterdag-Duinlopers zich qua te verwachten intensiteit op eenzelfde uitdaging voorbereiden.


Happy Running!!