Halve marathon
Ruim op tijd staan onze 3 dappere Duinlopers Femke W., Bianca P. en Pascale S. te hupsen en te springen in het startvak voor de 21,1km. Het is best koud, er waait een gure oostenwind en rond het middaguur verandert de incidentele drup uit de lucht in een steady miezeren. Maar elk nadeel, heeft zijn voordeel: er zit veel zuurstof in de lucht.
Voor haar gevoel heeft Femke geen topdag, maar ze finisht in een respectabele 2.01.45. Snelste Duinloperdame op deze afstand is -net als in Egmond- Bianca. Ook zonder migraine tikt ze 'm gewoon aan in een nieuw PR: 1.52.38. Voor onze Pascale is dit haar allereerste halve marathon en daar kijkt ze al jaren naar uit. In 2013 zou ze "Schoorl" al lopen, maar toen lieten rugklachten dit niet toe. Nu zal het dan wel gaan gebeuren: ze heeft goed -gedoseerd en gevarieerd- getraind en het lichaam haast wekelijks laten vertroetelen met stevige massages. Met de gebruikelijke zenuwen in de benen en een enigszins verhoogde hartslag gaat ze lekker van start. Tot 12km; dan krijgt ze last van nare steken in haar bil en uitstralende pijn naar haar bovenbeen. Desalniettemin zet ze door, wisselt ze hardlopen af met wandelen en negeert ze adviezen van het Rode Kruis om zich anders maar te laten ophalen ("no way"). Kortom, ze geeft niet op. Ze zál en móet die finish op eigen kracht halen. En dat doet ze: na 2.30. 41 komt ze over de eindstreep, neemt ze de Schoorl-relikwie, dé handdoek, in ontvangst en kan ze op haar lijstje een groene vink zetten achter "halve marathon".
10km
Halverwege de middag schuiven Esther J., Esther W., Marion S., Laura, Evelyn B. en Agnes in de miezerige regen hun startvak voor de 10km in. Een 10km die, nu één dag later, geen 10km blijkt te zijn, maar 10,133km. Ergens tussen de 7 en 8km zouden de hekken niet goed geplaatst zijn.
Voor deze afstand is de hardloper over het algemeen iets minder zenuwachtig dan voor 21,1km, maar onze Duinlopers voelen zich allemaal wel een pietsie hoitietoitie opgewonden.
Als het startschot klinkt regent het nog steeds en die regen blijft de gehele afstand op de hardlopers neerdalen. Welnu, extra nat betekent deze dag ook extra zuurstof.
Esther J. finisht als eerste Duinloper in 55.51, gevolgd door Marion S. die 56.36 nodig heeft. Ons Agnes is 3e in een tijd van 57.36. Esther W. heeft een halve minuut langer nodig en kan 58.04 op haar eindtijdenlijstje bijschrijven. Evelyn B. heeft iets met harmoniërende eindtijden; deze Schoorl doet ze namelijk in precies 1 uur (red: de kwart van Egmond deed ze in 1.11.11). Laura zet een mooie tijd van 1.00.49 neer. Allemaal hartstikke prima en snelle tijden! Bij de finish komt die kekke oranje Schoorlhanddoek goed van pas; het regent namelijk nog steeds.
NB: omdat de afstand 133meter langer blijkt te zijn, kan gemiddeld 30 seconden van de eindtijd afgetrokken worden.
Schoorl-Duinlopers, hardlopen is niet voor watjes. Jullie hebben weer regen en wind getrotseerd. Jullie zijn uit jullie comfortzone gegaan. Het heeft geschuurd, geknarst en gewrongen. Elk van jullie is op eigen kracht, met opgeheven hoofd hardlopend over de eindstreep gegaan. Dikke duim omhoog, een buiging en een applaus voor jullie prestaties! Heel goed gedaan en wij zijn trots op jullie. Enne... koester de oranje Schoorlhanddoek; daar heb je hard voor gelopen.
